De parallel tussen sporters en leiders wordt wel vaker gemaakt, en terecht. Want ook leiding geven vergt skills, discipline, doorzettingsvermogen, relativeringszin, teamspirit, de wil om te groeien, talent en ga zo maar door.
Het verbaast mij dan ook telkens opnieuw hoe normaal het gevonden wordt dat sporters beroep doen op coaches, en hoe raar het tezelfdertijd gevonden wordt voor leiders.
Bij een leider wordt vaak gedacht in termen van zwak, hij kan het niet aan, is de pedalen kwijt… Met andere woorden hij verliest zijn geloofwaardigheid wanneer hij werkt met een coach.
Stel u nu eens voor dat een natuurtalent in de sport, waarvan het overduidelijk is dat hij alle kwaliteiten heeft om de top te bereiken, plots beslist om zonder coach verder te gaan.
Wat zou jij dan denken?
Hij is dom, op lange termijn mag hij het vergeten, de echte top zal hij niet halen…, kortom hij verliest zijn geloofwaardigheid.
Bizar toch? Zie je het verschil?
Het verschil zit hem in de rol die een coach toegedicht krijgt . In de bedrijfswereld wordt nog steeds gedacht in termen van remediëren – een coach wordt ingeschakeld wanneer er iets niet goed gaat. In plaats van een coach die helpt om de prestaties te optimaliseren, zoals bij topatleten.
in de bedrijfswereld denkt men in termen van remediëren in plaats van optimaliseren van prestaties
Een deel van het coaching stigma in de bedrijfswereld is afkomstig van de spreidstand tussen wat leidinggevenden zoeken in coaching en wat er volgens onderzoek nodig is.
View fullsize
Onderzoek toont aan dat leiders in de 21ste eeuw nood hebben aan coaching op het gebied van de ‘soft-skills’ en niet zozeer op de vaardigheidsniveau.
ik ben er van overtuigd dat je via persoonlijke groei ook als professional groeit en dat de soft skills zich dan als vanzelf ontwikkelen.
Hoezo persoonlijke groei?
Hieronder volgen een paar voorbeelden van topics die deel uitmaken van een persoonlijk groeiproces en die stuk voor stuk een positief effect hebben op de manier van leiding geven. Dit zijn elementen waarbij een coach ondersteunt, spiegelt, confronteert, bevraagt,...in een gezamenlijke ontwikkelingsbeweging.
1. (Zelf) bewustzijn (SQ, PQ, EQ, IQ)
Het ontwikkelen van leiderschap is een proces van binnen naar buiten. Start met het opbouwen van innerlijk leiderschap door het verhogen van het zelfbewustzijn.
Ontdek en concretiseer jouw waarden, jouw levensmissie en handel ernaar. Leer werken met jouw emotionele, fysieke en spirituele intelligentie. (lees meer in blog "hoe zou het zijn om IQ ten dienste te stellen van SQ, PQ en EQ")
2. Emotionele Intelligentie
Hiermee bedoel ik niet het aanleren van een aantal oppervlakkige technieken zoals luistervaardigheden, parafraseren enz.. Maar met emotionele intelligentie bedoel ik in eerste instantie het leren begrijpen en het leren omgaan met jouw eigen emoties. Enkel dan is het mogelijk om waarlijk met empathie en deemoed in (inter)actie te gaan met anderen.
3.Opbouwen van innerlijke kracht
Wanneer gehandeld wordt vanuit innerlijke kracht, vervalt misbruik van macht en controle als vanzelf. Men handelt dan voor het algemeen belang in plaats van eigenbelang. Het opbouwen van innerlijke kracht vergt moed om de eigen angsten onder ogen te zien. Want macht en controle worden gebruikt vanuit allerlei soorten angsten. Dit onder ogen zien en transformeren is kracht.
4. Een leider als coach en mentor
Wanneer het eigenbelang vervalt, is men niet langer gericht op het beschermen van eigen verworvenheden, maar kan men als leider ook anderen laten groeien. Wat op zijn beurt bijdraagt tot de groei van het geheel. Een leider leert dan ook om zelf een coach en een mentor te zijn voor zijn mensen.
kortom het is tijd voor een paradigmashift rond coaching in de bedrijfswereld!
Ben jij er klaar voor?